แล้วสามแต้มที่รอคอยก็มาถึงซักทีนะครับ
ป้อมปราการ เกมนี้ลงเล่นในบ้านเช่าช่วงบ่ายสามโมงครึ่งของวันเสาร์ พร้อมๆกับแฟนบอลที่โดดงานมาดูกันหลายคนเลย (ฮ่าๆ ผมเองก็ด้วย) ถึงจะไม่เต็มทั้งสามสแตนด์เหมือนสองเกมแรก
แต่ก็ยังถือว่าเยอะพอจะเขย่าขวัญคู่ต่อสู้ได้พอตัวครับ
แรกที่เห็นไลน์อัพ ของป้อมปราการเรา เชื่อว่าแฟนๆต้องเกาหัวแกรกๆไปบ้างแหละครับ
เพราะไม่ปรากฎทั้งเงาของ (14) "เดอะ มัส" และ (10) "พี่ระ" ดาวยิงพลังอุลตร้าเลย โดยรายของพี่ระคาดว่ายังไม่หายเจ็บจากเกมกับระยอง
ส่วนเดอะ มัส อาจจะติดงานประจำที่ทำอยู่
แต่ถึงกระนั้น ผู้เล่นที่เหลืออยู่ มันกลับทำให้แฟนปราการอย่างผมแอบอมยิ้มซะอย่างนั้น!
ผู้เล่นหลายคนอย่าง (39) "เชอรีฟ" กับ (9) "แพทตี้" รวมไปถึง (7) "เจ้าอุ้ม" ได้รับโอกาสให้คืนสังเวียนแข้งอีกครั้ง
ขณะที่ (24) "อามัว" กับ (22) "โน้ต"ณัฐพงษ์ คำอักษร ถูกกักไว้ที่ม้านั่งสำรอง เพื่อเป็นไพ่ใบเด็ดในช่วงครึ่งหลัง ก็ยังถือว่าพอรับได้นะครับ
อย่างไรก็ตาม เกมของป้อมปราการ ปรากฎว่าดีขึ้นๆในทุกๆนัดที่ลงสนามเลยนะครับ
ส่วนหนึ่งผมว่าน่าจะมาจากการที่ผู้เล่นเริ่มซึมซับ และเข้าใจในไลน์การวิ่ง, การคุมโซน ของระบบ 4-4-2 มากขึ้น
ที่สำคัญ การให้ความไว้วางใจกับผู้เล่นที่ "เป็นมืออาชีพ" ขยันซ้อม, เชื่อฟังคำสั่งของโค้ช และเล่นได้ตามแท็คติค นี่แหล่ะครับ ที่เป็นเหตุนึงสำหรับการปรับเปลี่ยนผู้เล่นในหลายๆตำแหน่ง ของโค้ชจักรี
จะสังเกตุได้จากวิงขวา-ซ้ายของเรานะครับ ทั้ง (2) "เจ้าเบิร์ด" และ (38) "เจ้าแบงค์" จะขึ้นมาเติมเกมรุกไม่เกินครึ่งสนาม มีแว่บขึ้นมาบ้างเมื่อทีมกำลังรุกแบบได้เปรียบ ผิดกับช่วงแรกๆที่ยังติดกับการขึ้นเติมสูง จนทีมโดนโต้บ่อยๆ (อันเป็นเหตุให้เสียประตูในเกมกับบางกอก และอีกหลายๆจังหวะในเกมกับภูเก็ต)
คู่กองกลาง ผมว่านาทีนี้ (23) กอล์ฟกับ (15) เจ้าตอย เริ่มเข้าอกเข้าใจในเกมกันมากขึ้น ตอยคอยคุมบอลลึก เจ้ากอล์ฟคอบช่วยเกมรุกและเรียกฟาวล์จากความสามารถเฉพาะตัว รวมไปถึงทีเด็ดจากลูกตั้งเตะที่ยังสามารถไว้วางใจได้ทุกครั้ง
พูดถึงเจ้าตอย ต้องบอกว่าบทบาทในสนามและลีลาการเล่นคล้ายกับ "ไมเคิ่ล คาร์ริค" ของยูไนเต็ดนะครับ
คือไม่ใช่มิดฟิลด์ประเภทฮาร์ดแมน แต่เป็นพวกคอยดีเลย์เกมรุกคุ่ต่อสู้ด้วยการดักทาง และคอยกระจายบอลออกซ้าย-ขวา มากกว่าจะเติมเกมรุกเอง
ยิ่งเล่นยิ่งดี มีทั้งความขยันและทางบอลที่พอจะขุนให้รุ่งได้ น่าเป็นกำลังใจให้ครับ
ขณะที่เจ้ากอล์ฟ ลูก "คิลเลอร์ พาส" เริ่มมีให้เห็นบ่อยขึ้น หลังจากคุ้นชินกับระบบนี้ อีกทั้งการครองบอลที่เรียกฟาวล์ได้บ่อยๆ แต่ในหลายๆจังหวะ เจ้ากอล์ฟก็ครองบอลนานเกินไปนะครับ
หากเจ้ากอล์ฟออกบอลเร็วกว่านี้ ครองบอลดึงฟาวล์บ้างสลับกับการออกบอลเร็ว ผมว่าจะยิ่งครบเครื่องต้มยำมากกว่านี้แน่นอน
ปีกขวา-ซ้ายนี่แหละครับ ที่เหมือนว่าโค้ชจักรียังมองหาคนประจำการแบบถาวรไม่ได้เลย
เกมวันเสาร์ (7) "เจ้าอุ้ม" ทำหน้าที่ได้ดีนะครับ แต่ทีมจะได้ประโยชน์สูงสุดก็คือการเล่นในตำแหน่งกลางสนาม ส่วน (20) หนุ่มก็มีลูกวูบวาบบ้างบางจังหวะ แต่การตัดสินใจในจังหวะชี้เป็นชี้ตายหลายๆครั้ง ยังทำได้ไม่ค่อยดี
อาจต้องให้เวลา
มาที่มือปืนประจำทีม สิ่งที่ "เชอรีฟ" กับ "แพทตี้" แสดงออกมาเมื่อวันเสาร์ ต้องบอกว่ายอดเยี่ยมจนกระแทกมือดังๆให้เลยนะครับ
โดยเฉพาะ "เชอรีฟ" พระเอกประจำงาน นอกเหนือจากการทำสองประตูทองพาปราการเก็บสามแต้มแล้ว ความเร็วและความขยันคือเอกลักษณ์เฉพาะตัวของเชอรีฟที่ทำให้แฟนๆปราการหลงรักอย่างปฎิเสธไม่ได้เลย
ไม่แค่เชอรีฟ แต่แพทตี้ ถึงแม้จะถูกเปลี่ยนตัวออกช่วงพักครึ่ง แต่ช่วงเวลา 45 นาทีที่แพทตี้ลงเล่นนั้น แฟนๆปราการทั่วทั้งสนามกรมศุลฯทุกคน พร้อมจะยืนกระแทกมือสนับสนุนแพทตี้ตลอดไปแน่นอนครับ
อาจไม่มีประตูจากเขา แต่การลงเล่นแบบวิ่ง สู้ ฟัด ขยันไล่บอล ทุ่มเทเพื่อทีม ของแพทตี้...
แค่นี้เท่านั้นเองครับ ที่แฟนๆปราการต้องการ
ผู้เล่นปราการทุกคนในวันเสาร์นั้น นอกจากลงเล่นด้วยความเข้าใจในระบบมากขึ้นแล้ว ความกระหายในชัยชนะยังดูมากกว่าทุกๆนัดที่ผ่านมาเยอะเลยนะครับ
ผมยืนกระแทกมือให้กำลังใจทุกครั้งที่เจ้าแบงค์, เจ้าเบิร์ด, แพทตี้, หรือกระทั่งเชอรีฟวิ่งเพรสซิ่งคู่ต่อสู้จนเขาต้องกลับไปตั้งลำใหม่ทุกครั้ง มันทำให้เกมที่พวกเขากำลังจะเซ็ทใส่เรา ต้องสะดุด
ยิ่งผู้เล่นทุ่มเทให้เห็นมากแค่ไหน พวกเขาก็ยิ่งเข้าไปนั่งในใจแฟนๆมากขึ้นเท่านั้นแหละครับ
ประตูที่ปราการได้ ต้องชม "ซุบเปอร์โจ๊คเกอร์" อย่าง(24) อามัวด้วยนะครับ
ความเร็วที่อามัวและเชอรีฟช่วยกันฉีกแนวรับของเลย มันช่วยให้เกมที่ยากหลังจากโดนนำ กลับมามีลุ้นอย่างสนุกจริงๆ
สองประตูของเชอรีฟ ดาวยิงที่ถักผมด้วยตัวเอง!
น่าจะทำให้เขาได้รับโอกาสในเกมต่อไปนะครับ เช่นเดียวกับอามัวที่พ้นโทษแบนจากเกมแรกแล้ว น่าจะถึงเวลาที่คู่มือปืนความเร็วสุงของเรา จะได้ยืนจับมือกันช่วยล่าสามแต้มให้กับเรา
เพราะผมเชื่อว่าแฟนๆก็ชอบคู่กองหน้าคู่นี้ไม่น้อยเลย
ขณะที่ "เดอะ มัส" หากปรับปรุงเรื่องความขยันในการไล่บอล ผมก็เชื่อว่าแฟนๆก็พร้อมจะสนับสนุนและร้องเรียกชื่อคุณทุกครั้งที่ลงสนาม เหมือนกับที่เชอรีฟ และอามัวได้รับเช่นกัน
จุดบอดที่ปราการยังต้องเพิ่ม ผมมองว่าการเก็บบอลแถวสองของเรายังไม่ดีเลยนะครับ
เวลาเราบุกทีไร กองกลางเก็บบอลแถวสองเพื่อรุกใส่เขาต่อ ยังไม่มีให้เห็นเลย ถ้าเพิ่มตรงนี้ได้เมื่อไหร่ ผมว่าเราจะน่ากลัวมากขึ้นกว่านี้อีก!
มาถึงตอนนี้....ป้อมปราการยังคงอยุ่ในเส้นทางของถนนสู่ดิวิชั่นหนึ่งนะครับ
โค้ชจักรีก็กำลังเดินเข้าไปนั่งในใจแฟนๆมากขึ้นทุกที เปล่าครับ! ไม่ใช่แค่ผลการแข่งขันเท่านั้นที่โค้ชสามารถเข้าไปนั่งในใจแฟนๆปราการได้
แต่การที่โค้ช "ใส่หัวใจนักสู้" และ "ความเป็นมืออาชีพ" ลงไปให้นักเตะปราการของเราต่างหากครับ ที่ทำให้โค้ชได้เข้าไปนั่งในใจแฟนๆเวลานี้ อาจไม่มากเท่าป๋าแหยม แต่พื้นที่ในหัวใจของแฟนปราการ ก็พร้อมจะมีที่ว่างให้โค้ชเสมอ
หากโค้ชยังคงดึงหัวใจนักสู้ของขุนพลฟ้า-ขาว ออกมาลงสนามได้เหมือนนัดพบระยองและเลย อีกในทุกๆนัดที่เหลือจากนี้
สมุทรปราการ เอฟซี แม้ไม่ใช่ทีมที่ดีที่สุดในหน้ากระดาษ แต่ทีมเล็กๆทีมนี้ ก็ยิ่งใหญ่และ เล่นได้ใจที่สุดเหลือเกินครับ.
ปล. เกือบลืม วันที่ 4/11/2553 ที่ผ่านมา เป็นวันคล้ายวันเกิดของอามัวนี่นา ขอ "สุขสันต์วันเกิด" มา ณ กระทู้นี้ด้วยนะครับ
HBD Amoah : You are Thiery Henry of Samutprakarn FC. You R Great Striker!