นักเรียน : สวัสดีครับคุณครู
คุณครู : สวัสดีจ้ะ นักเรียนที่รักทุกคน เป็นไงกันบ้างคะสำหรับการสอบปลายภาควันแรก เมื่อวันพุธที่ 8
ก.ย. 2553 ที่ผ่านมา คงมีมึนและปวดตับไตไส้พุงกันบ้างละสิ แต่ไม่เป็นไรคะ ครูจะเฉลยผลสอบของนักเรียน
แต่ละคนที่จับคู่สอบกันเป็นคู่ก่อนนะ ตามนี้จ้ะ
ฉะเชิงเทรา 0 - 3 สระบุรี / ปราจีนบุรี 0 - 2 ระยอง / สมุทรปราการ 1 - 0 อยุธยา
ลพบุรี 2 - 1 อ่างทอง / นครนายก 0 - 4 สมุทรสาคร / กบินทร์บุรี 1 - 2 ราชบุรี
ปทุมธานี 2 - 2 เพชรบุรี / ส่วนเมืองกาญจน์ กับ สระแก้ว เธอทั้งสองคนได้ทำเรื่องขอสิทธิสอบ
ปลายภาควันแรกไปตั้งแต่ปลายสัปดาห์ที่แล้วนะ แต่สอบปลายภาควันที่สองนี้ เธอสองคนกับเพื่อน ๆ ทุก
คนต้องเข้าสอบพร้อมกันอีกครั้ง ครูขอประกาศผลสอบวันแรกพร้อมกับสลับการจับคู่สอบใหม่ของวันที่สอง
คือ วันเสาร์ที่ 11 ก.ย. 2553 เริ่มสอบเวลา 16.00 น. นักเรียนทุกคนจะได้จริงจังและไม่ซูเอี๋ยกันนะคะ
#1 สระบุรี VS ระยอง #2 / #3 สมุทรปราการ VS สมุทรสาคร #5
#4 ลพบุรี VS กบินทร์บุรี #15 / #12 ฉะเชิงเทรา VS อยุธยา #6
#13 นครนายก VS เมืองกาญจน์ #7 / #10 ปทุมธานี VS ราชบุรี #8
#11 ปราจีนบุรี VS เพชรบุรี #9 / #16 สระแก้ว VS อ่างทอง #14
นักเรียน : รับทราบครับคุณครู
นักเรียน : นักเรียนหมายเลข 1 สระบุรี กับ นักเรียนหมายเลข 2 ระยอง ต่างยกมือขึ้นพร้อมกันด้วยหน้าตา
ซีดเซียว ทำหน้าทำตาพะอืดพะอมเหมือนอมทุกข์ขื่นขมดุจอมบอระเพ็ดไว้ในปาก ชิงถามคุณครูพร้อมกันว่า
"คุณครูครับ หนูสองคนทั้งสระบุรี กับ ระยอง รู้สึกมวนท้อง ท้องไส้มันปั่นป่วนเขย่าโยกไปโยกมามาก ๆ เลย
ครับ มันทั้งกลัว มันทั้งกังวลบอกไม่ถูกครับ จิตใจมันโหวงเหวงครั่นเนื่อครั่นตัวคล้ายคนเป็นไข้หนาวจับสั่น
มันสังหรณ์ใจอย่างไรก็ไม่รู้ว่า จะเข้าสอบด้วยสภาพร่างกายและจิตใจที่ย่ำแย่ และ จะทำข้อสอบไม่ได้และ
ทำได้คะแนนน้อยกว่าการสอบครั้งแรกเมื่อวันพุธที่ 8 ก.ย. 2553 นะครับคุณครู"
คุณครู : คงเป็นอาการกลัวและกังวลของคนจิตอ่อนนะคะ จึงทนรับสภาพความกดดันที่ทับถมโหมกระหน่ำ
ไม่ได้และไม่ไหว อาจจะทำให้นักเรียนหมายเลข 1 สระบุรี กับ นักเรียนหมายเลข 2 ระยอง เข้าสู่สภาพตาม
สำนวนไทยว่า เรือล่มเมื่อจอด หรือ ผีซ้ำด้ามพลอย ทำให้อะไรที่ว่าแน่ ๆ ที่หวังไว้ อาจจะไม่แน่ก็เป็นได้
ในวันเสาร์ที่ 11 ก.ย. 2553 เธอทั้งสองคงเป็นตาอิน กะ ตานา แล้วมีคนอื่นเป็น ตาอยู่ คว้าพุงปลาเพียว
เพียว เอาไปกินก็เป็นได้ คุณครูว่าเธอทั้งสองก็ประคองตัวให้ดีแล้วกัน พร้อมกับที่คุณครูหันหน้าพร้อมกับ
รอยยิ้มมองมาที่นักเรียนหมายเลข 3 สมุทรปราการ ซึ่งตอนนี้ไม่ได้ใส่ใจในเรื่องอื่นใด นอกจากทำการติวเข้ม
ฝึกซ้อมทำข้อสอบเก่า ๆ และทบทวนวิชาความรู้ที่ได้รับจากคุณครูมาตั้งแต่ปีทีแล้วจวบกระทั่งมาบัดนี้โดยมีคน
ในครอบครัวปราการเป็นกำลังใจอย่างดียิ่ง
ทันใดนั้นเอง อาจารย์ใหญ่ที่เพิ่งเดินทางกลับมาจากการไปพักผ่อนที่เกาะภูเก็ต ไข่มุกแห่งอันดามัน กำลังเดิน
มาที่ห้องเรียนชั้นนี้พอดี ทำให้ผึ้งหลวงที่ทำรังอยู่ ณ บนเพดานมุมห้องตรงระเบียงทางเดินแตกรังบินกันให้
ว่อนเสียงตีปีกกระพือดังหึ่ง หึ่ง คล้ายเป็นเสียงฟังไม่ชัดเจนว่า "อาจารย์วิมลออกไป อาจารย์วิมลออกไป
อาจารย์วิมลออกไป" เอ! ทำให้ชักไม่แน่ใจแล้วว่า เป็นผึ้งหลวง หรือ นกขุนทอง กันแน่ จึงจดจำประโยค
นี้มาจากการสอบภาคปลายวันแรกได้อย่างแม่นยำโดยไม่ผิดเพี้ยนเลยซักคำ
สวัสดี บุคคลทั่วไป!