เว็บบอร์ดสโมสรฟุตบอลจังหวัดสมุทรปราการ
Archive • คลังกระทู้เก่า => คลังกระทู้ทรงคุณค่า => ข้อความที่เริ่มโดย: กัปตันอินดี้ ที่ 26 สิงหาคม, 09, 04:50:36
-
เมื่อก่อนตอนเด็กๆ ได้ดูฟุตบอลครั้งแรกตอนบอลโลก 90 ก็จำไรได้ไม่มากนัก ก็สนใจดูตลอดมา เริ่มติดตามฟุตบอล
โดยซื้อซ๊อคเกอร์ตอนนั้นเล่ม 5 บาทเปงเล่มแรกในชิวิตแล้วก็บ้าฟุตบอลตั้งแต่นั้นเปงต้นมา
และได้แต่คิดและฝันตลอดว่า
สักวันต้องไปโรงละครแห่งความฝัน และก็คิดว่ามันน่าจะดีถ้ามีทีมของบ้านเราได้เชียร์แบบสุดใจ
แต่ไอ้โรงละครแห่งความฝันคงไม่ต้องไปแระ เพราะมันมีบางอย่างที่ดีกว่านั้นและอยุ่ใกล้ตัว
เคยสงสัยว่าทำไมทีมเมืองนอกทีมเล็กๆคนถึงเชียร์ได้ขนาดนั้น จนได้มาเจอกับตัวเอง
ที่ได้เชียร์ทีมเล็กๆที่เต้มไปด้วยกลิ่นไอของความศรัทธา กลิ่นสาปของความมุ่งมั่น
นั่งคิดเล่นๆก็ดูมาตั้งแต่นัดแรกจนถึงนัดล่าสุดนี้ก็ปาเข้าไป 5 เดือนเข้าไปแล้ว
นั่งย้อนไปก็จะเห็นการเติบโตของทีมเล็กๆ
ถ้าเปรียบเสมือนหนัง เสาร์ที่ผ่านก็คงถึงจุด คายแมก ก็ไม่แปลกนัก
เป็นตอนที่ทุกคนรอคอยอยากดูมากที่สุดยิ่งกว่าตอนจบของเรื่องเสียอีก
หลายท่านนอนไม่หลับเมื่อถึงวันศุกร์ หลายท่านนับวันรอตั้งแต่วันจันทร์ หลายท่านเหม่อลอย คอยให้ถึงวันเสาร์
และแล้วมันก็มาถึง
นัดนี้ไปกัน 200 ท่านได้ จากนัดแรกที่ไปเยือนมีเพียง 2 ท่าน พอนึกแล้วน้ำตาจะไหลทุกครั้ง
รถบัส 2 คันออกเดินทางมุ่งหน้าสู่เส้นทางแห่งความฝันที่รออยุ่ด้านหน้า
ทุกคนคึกคัก ฮึกเหิม มีเพื่อน พี่ น้อง ทั้งหน้าเก่าที่คุ้นตา ทั้งหน้าใหม่ที่พร้อมต้อนรับ
เมื่อบอลแห่งโชคชะตาได้เริ่มเคลื่อนไหว เสียงเชียร์อันทรงพลังที่พวกเราเปล่งออกมาจากใจก็ดังสนั่น
(ทุกอย่างที่เกิดขึ้นไม่ขอพูดถึง นะ )เมื่อจบเสียงแห่งการตัดสินโชคชะตาและความฝันหมดลง
ทุกอย่างเปลี่ยนไปจากตอนมาอย่างสิ้นเชิง
ไม่เคยเสียใจ ไม่เคยรุ้สึกเจ็บขนาดนี้มาก่อน แล้วที่สำคัญ มันเสียใจและน้ำตาไหล
เพราะฟุตบอลไม่น่าเชื่อว่ามันเกิดขึ้น
เพราะไรหรอที่มันเกิดขึ้น ได้แต่ถามตัวเอง ทำไมมันเจ็บขนาดนี้
บรรยากาศการเดินทางกลับสู่ดวงดาวของเรา เงียบสงบ ไร้ซึ้งสีสัน พลังศรัทธาก็จะดับลงไปด้วย
แต่มันก็แค่ฉากๆหนึ่ง เมื่อทุกคนหลับแล้วตื่นขึ้น มันก็ไม่ทำให้เราลืมไปได้หรอก
แต่มันทำให้เราจำสิ่งที่เกิดขึ้นเพื่อมาเปงแรงผลักให้ไปข้างหน้า ในโลกของความจิง
น้ำที่ไหลออกจากตามันไม่ใช่น้ำตา แต่มันคือ
น้ำที่ล้างตาที่มันขุ่นมัว ให้มันใสขึ้นมาอีกครั้ง เพื่อที่จะได้มองเห็นทางข้างหน้าชัดขึ้น ตังหากเล่า
ถ้าไม่เคยแพ้แล้วจะรู้หรอว่า ชัยชนะมันมีค่าแค่ไหน
-
...พูดไม่ออก...
-
สุดยอดเลยพี่
ทุกตัวอักษร ความหมาย ลึกซึ้งมากๆพี่
ยังไงพวกเราสู้ต่อไปเนอะพี่ >:(
-
พี่โบ้ พี่เจ๋งวะ
-
ได้ความรู้สึกทุกตัวอักษร.....ผมเองก็คิดว่าพวกต่างประเทศทำไมบางทีถึงเชียร์ทีมเล็ก ๆ ในดิวิชั่นต่ำ
ตอนนี้ผมรู้แหละ...ว่าความรู้สึกของพวกนั้นเป็นไง.....
สุดท้ายก็ได้แต่ภาวนาและหวังว่าให้ตอนจบ....ความศรัทธาของพวกเราน่าจะทำให้เกิดปาฏิหารย์
;) ;) ;) ;)
-
เขียนได้ดีมาก โบ้
อ่านแล้ว รู้สึกดีจัง
บรรยายทุกความรู้สึกได้ดี ไม่มีการด่า ใครอีก
ขออนุญาติ เอาลงให้ทุกคนได้รับรู้ด้วยแล้วกัน
http://www.thailandsusu.com/webboard/index.php?topic=65629.0
-
:-X
สุ้ต่อไปดิ
เคยกลัวที่ไหนล่ะ
555+ >:( >:(
-
เขียนได้เยี่ยมมากเพื่อน
ขอเอาไปลงในพันทิพย์ด้วยเลยแล้วกันนะ
http://www.pantip.com/cafe/supachalasai/topic/S8246735/S8246735.html
-
เยี่ยมตุ้ย!!! :great: :great:
ขออนุญาตเอาไปลงไว้ในใจด้วยคน!!!
-
สุดยอดครับโบ้ >:(
อ่านแล้วขนลุกเลย
สู้กันต่อไปครับ อย่าท้อ มองไปข้างหน้า เชียร์กันให้กระหึ่ม กับ 3 นัดที่มีความหมายเช่นกัน ;)
-
อ่านแล้วน้ำตาจะไหล แต่เราจะสู้ต่อไปเพื่อ ด.1 >:(
-
สู้ต่อไป เถิดชาว FORTRESSIAN สู้ต่อไป SAMUTPRAKAN FC
-
ความศรัทธาจะพาเราก้าวเดิน
ความเพลิดเพลินจากชัยชนะ ( ที่ปล้นคนอื่น ) จะพาให้ล่มจม
เมื่อพี่น้องชาว ป้อมปราการ มีศรัทธา เชื่อว่าทุกอย่างจะกลับมามีค่าที่ดี
เราทุกคนจะเดินไปด้วยกัน จะไม่ทิ้งทีมนี้แน่[/size]
-
เขียนได้ดีเหมือนเดิมนะโบ้ แต่สงสัยจะว่างจัดนะเนี่ย :) เอางี้ เขียนหนังสือเกียวกับสโมสร
รวบรวมเรื่องราวทุกอย่าง พิมพ์ออกมาวางขายเลยป็นไง จะซื้อไว้เป็นที่ระลึกคนแรกเลย 8)
-
เชื่อว่าเศร้าจิงเห็นนอนซบ น้องเต้ ตลอดทาง
:P :P :P
-
สู้ต่อไปด้วยกันครับชาวป้อมปราการทุกคน
;)keep walking
WE ARE SAMUTPRAKARN F.C.
-
เราจะกอดคอเดินเคียงข้างกัน ......... มุ่งมั่นไปยังเส้นชัย
-
ถึงจะเสียคะแนน
ถึงจะเสียน้ำตา
แต่สิ่งที่เราไ้ด้คืนมาต้องมากกว่านั้นแน่
-
รสชาติของชีวิต !!!
-
เราทำได้อยุ่แล้ว
-
สุดซึ้งเลยพี่ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในภายภาคหน้าศรัทธาของเราก็ไม่มีวันลดลง >:( >:(
สู้ต่อไป สมุทรปราการ
-
โคตรซึ้งเลยพี่ อาจจะทำใจไม่ได้ในช่วงแรก ตอนหลังมาคิดได้ว่าเมืองไทยมันมีเรื่องอย่างนี้เยอะ ทำให้มันชินซะ เพราะถ้าเมื่อไรสมาคมไม่ยกระดับคณะท่านเป่าทั้งหลาย ก้อคงวนเวียนอยุ๋อย่างนี้ละ เฮ้อ... :'(
-
หนทางสู่ความสำเร็จอาจจะโรยด้วยกลีบกุหลาบ แต่อย่าลืมว่ามันยังมีหนามของดอกกุหลาบโรยอยู่ด้วยเช่นกัน
-
8) 8) 8)
-
สิ่งที่เราจะได้กลับคือความมีน้ำหนึ่งน้ำใจเดียวกันตลอดไป และความศรัทธาที่มีต่อทีมมากขึ้นเป็นทวีคูณ
-
เขียนได้กินใจมากมาย
8) 8) 8) 8) 8)
-
ถ้ามีคนได้อ่านบทความชิ้นนี้เยอะๆเผื่อแมร่งจะได้เลิกถามตรูสักทีว่า มึงดูบอลอะไรอยู่ฟร่ะ
ตรูจะรักใครซักคนสวยไม่สวยทำไมตรูต้องบอกด้วยว่ะก็ตรูรักของตรูนี่หว่า
กูรัก สมุทรปรากาfcโว้ยยยยยยย ;)
-
อ่านบทกวีของ บ.โบ้ จบถึงกับอึ้งไปเลยโคตรกินใจพี่เลยนึกเห็นถึงภาพแรกๆเลยยังขำนัดเปิดสนามขับรถไปคนเดียวใส่เสื้อทีมไปอย่างดีพอเลี้ยวเข้าสนามแบ้งค์กรุงเทพปุ๊บโดนเจ้าหน้าที่ถามปั๊บเลยว่ามาดูบอลรึเปล่าพี่ก็ก้มมองเสื้อดูอีกทีแล้วบอกมาดูบอลเขาก็บอกให้ซื้อตั๋วเลย20บาทพี่ก็นึกดีใจนะว่าเออดิวิชั่น2ก็จริงแต่มีการเก็บค่าผ่านประตูเป็นระบบดียังไม่ต้องจอดรถเลยให้ซื้อตั๋วก่อนเลยก็เข้าไปดูเจอพี่ป็อบเคยเตะบอลด้วยกันเจอดำดุ๋ยเข้ามาคุยด้วยยังคิดว่าเด็กคนนี้คุยน้ำไหลไฟดับจริงๆแล้วจากนั้นมาก็พลาดแค่นัดเดียวคือเยือนนครนายกยังงี้ไม่เรียกว่าทั้งรักทั้งหลงทีมนี้ก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้วจนมาอ่านบทกวีของ โบ้ ก็ทำให้เห็นว่าในความผิดหวังของทุกคนในผลการแข่งขันแต่สิ่งที่ได้กลับมาคือความรักสามัคคีร่วมใจกันมากยิ่งขึ้นไปอีก และก็ดีใจจังที่เห็นกองทัพของเราเติบโตขึ้นในทุกๆสัปดาห์
-
;)
-
ก็แค่สดุดล้ม ลุกขึ้นแล้ววิ่งต่อไป
-
คารมคมคายเง้ สาวตรึมแหงๆ
อ่านแล้วสบายใจเป็นกองเลย พี่น้องค๊าบ >:(
-
พี่โบ้เรียนคอมจริงเหรอครับ :))
-
พี่โบ้เรียนคอมจริงเหรอครับ :))
จิงดิครับ
มันก็แค่ วูบอารมณ์ ของคนเฮฮา
-
พี่โบ้เรียนคอมจริงเหรอครับ :))
จิงดิครับ
มันก็แค่ วูบอารมณ์ ของคนเฮฮา
แก้ไข...
"จิงดิครับ
มันก็แค่ วูบอารมณ์ ของคนเมา"
-
พี่โบ้เรียนคอมจริงเหรอครับ :))
จิงดิครับ
มันก็แค่ วูบอารมณ์ ของคนเฮฮา
แก้ไข...
"จิงดิครับ
มันก็แค่ วูบอารมณ์ ของคนเมา"
ตอนนี้ เป็นตอนแรก ที่ผมเขียนแล้วไม่เมา นะพี่มิด อิอิ
-
มีด้วยเหรอตอนที่โบ้ไม่เมา อิอิ :D
-
อ่านไป แล้วฟังเพลงที่หน้าเว็บไป เข้ากันดีมากเลยครับ 8)
-
8) น่าจาไปเขียนหนังสือนะ เรียนคอมจิงๆๆๆป่าวเนี่ยยย :D