หวัดไม่ดี เอ้ย! หวัดดีครับ (มุกเก่ามาก อนุญาตให้อ่านผ่านๆ) พี่น้องปราการออริจินัล
ทีแรกว่าจะเข้ามาเล่นบอร์ดแบบผ่านๆ นานๆ ตามอ่านที แต่หลังจากที่ตั้งกระมู้แนะนำตัวและหัวใจไป ปรากฏว่าพี่น้องปราการแห่แหนมาตอบรับผมเข้ามาเป็นครอบครัวอย่างอุ่นหนาฝาคั่ง จนต้องบันทึกไว้ในสถิติกินเด็กบุ๊ค เอ้ย! กินเนสบุ๊ค เลย เพราะในชีวิตนี้ตั้งแต่เล่นเน็ตมาไม่เคยตั้งกระมู้แล้วมีคนตอบมากมายขนาดนี้ เลยคันไม้คัยมือ (แต่ไม่คันหูนะ) อยากตั้งกระทู้ต่ออีกซักระทู้ (แบบว่าติดลมอะ ฮี่)
เรื่องที่อยากบอกก็คือ...
สมุทรปราการ เอฟซี ในความคิดของผมคือ
"สโมสรฟุตบอลที่เต็มไปด้วยศรัทธาและจารีต" ครับ
ก่อนจะขยายความ ต้องขอเกริ่นไปยังทีมบอลนอกที่ผมเชียร์อยุ่แบบลับๆ อย่าง
"แอธเลติค บิลเบา" กับ
"วิมเบิลดัน" ก่อนนะครับ
บิลเบา เป็นสโมสรที่ไ่ม่เล็ก แต่เล็กชิกหายถ้าคิดจะเอาเกียรติประวัติไปเทียบกับ 2 ยักษ์ใหญ่อย่างบาร์ซ่า (ทีมนอกโลก) และเรอัล มาดริด (ทีมที่พิมพ์แบงค์ได้เอง)
บิลเบาที่ผมเชียร์เป็นสโมสรที่เสียงเชียร์แฟนบอลไม่เบาเหมือนชื่อทีมเลยครับ ทุกนัดถ้าคุณว่างๆลองหาขโมยดูผ่านเนทจะรู้ว่า แฟนบอลทีมนี้ไม่ช่ฮาร์ดคอร์ แต่เป็นประเภท "เฮฟวี่+เมทัล+บลูทัล ฮาร์ดคอร์" สั้นๆ คือเชียร์กันสุดติ่ง!
แต่เสน่ห์ของทีมนี้ไม่ได้หยุดอยุ่แค่กองเชียร์ครับ หากแต่มันแอบซ่อนอยุ่ในสิ่งที่เรียกว่า
"จารีตของสโมสร"ตะหาก
ทีมที่มีสีประจำทีมคือขาว-แดง ทีมนี้ เป็นสโมสรเดียวในโลก (มั้ง) ที่ยึดมั่นว่านักเตะที่จะเข้ามาเป็นนักรบบนสนามหญ้าของทีมต้องเป็นคนที่มีเลือดเนื้อเชื้อไขจากแคว้นบาสก์เท่านั้น!!!!
ง่ายๆ คือต้องเป็นคนท้องถิ่นของเมืองนี้เท่านั้น ที่จะเป็นนักเตะของทีมๆ นี้ได้
ปัจจุบันบิลเบาที่ผมเชียร์เป็น 1 ใน 3 สโมสรของสเปนนะครับ ที่ไม่เคยตกชั้นจากลีกสูงสุดเลยแม้แต่ครั้งเดียว อีก 2 ทีมไม่ต้องบอกก็รู้นะว่าทีมไร)
เพราะฉะนั้น ทีม นี้จึงเต็มไปด้วย
"จารีต" ที่เข้มคลั่กมากๆ ด้วยความที่เป็นคนท้องถิ่นทั้งหมด ทุกนัดทีมนี้จึงวิ่งไล่บี้คู่แข่งแบบเอาตาย ชนิดขี้ไม่แตกไม่แจกทีวีสี อะไรประมาณนั้น
อีกทีมที่อยากพูดถึงคือ
"วิมเบิลดัน" ครับ
ทีมนี้ก็ไม่มีสนามเหย้าเป็นของตัวเองนะครับ ตอนนั้นใช้ร่วมกับคริวตัล พาเลซ ก่อนจะเกิดวิกฤติการณ์ล้มละลายในช่วงต้นสหัสวรรษใหม่ ผู้บริหารทีมตอนนั้นตั้งใจจะไปตั้งรกรากที่เอ็มเค ดอนส์ ซึ่งสนามตั้งอยู่ไกลจากที่ตั้งเดิมคือลอนดอน ร่วมๆ 30 กิโลมั้ง (กิโลมั้ง คือการคาดการณ์โดยไม่มีหลักฐานอะไรอ้างอิง ง่ายๆ คือเดาเอาล้วนๆ)
แฟนบอลวิมเบิลดันก็ไม่เห็นควรด้วยอยุ่แล้ว จึงรวมพลัง
"ศรัทธา" กันตั้งทีมขึ้นมาเองเลยในชื่อ
"เอเอฟซี วิมเบิลดัน" โดยใช้เวลาไข่ตั้ง เอ้ย! ตั้งไข่กันนานทีเดียว ล่าสุดสามารถลากตัวเองจากทีมนอกลีก มาสู่ "ลีกทู" ได้สำเร็จแล้ว เย้ๆ
เพราะฉะนั้นและฉะนี้ เอเอฟซี วิมเบิลดัน จึงคือทีมวิมเบิลดันที่กลับชาติมาเกิดใหม่อย่างแท้จริง
หาใ่ช่ทีมกากๆๆๆๆๆๆๆๆ อย่างเอ็มเค ดอนส์ ที่เห็นแต่เงินไม่!
----------------------------
โม้มาเยอะ จริงๆ ที่อยากบอกก็คือ
ศรัทธา และ จารีต คือสิ่งสวยงามที่เป็นนามธรรมมากมาย แต่นามธรรมเหล่านี้เปรียบเสมือ "ลมหายใจ" ของทีมฟุตบอลอย่างแท้จริง
ลมหายใจ เรารู้ว่าสำคัญแค่ไหน แต่ไม่เคยนึกถึงมัน จนกระทั่งวันที่มันจะจากเราไป
ศรัทธา และ จารีตก็เช่นกัน
มันอาจสรา้งมุลค่าทางการตลาดไม่ได้ แต่มันคือสิ่งที่หล่อเลี้ยงหัวใจขงแฟนบอลและสโมสรที่สำคัญไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าเงินอุดหนุนจากสปอนเซอร์เลย
ณ วันนี้ ปราการออริจินัล (สมุทรปราการ เอฟซี) มี
"ศรัทธา" จากแฟนบอลเลือดสีฟ้าล้นเหลือที่ยังรักทีมไม่เสื่อมคลายแม้จะมีทีมก็อปปี้โผล่มาให้เป็นตัวเลือก
ณ วันนี้ ปราการออริจินัล กำลังสร้า้ง
"จารีต" ที่สุดยอดด้วยการมี "โค้ชเป็ด" มาเป็นโค้ชของทีม พร้อมกับจารีตการเชียร์ที่สุดยอดไม่แพ้ใครในใต้หล้าเหมือนกัน (ผมไปเชียร์แบงคอก ยูไนเต็ดบ่อยๆ เพราะใกล้บ้าน ปรากฏว่าได้ยินแต่เสียงเชียร์ทีมเยือนเกือบทุกนัด)
ปราการไม้ต้องใช้เด็กจากสมุทรปราการมาเล่นทั้งทีมเหมือนบิลเบาหรอกครับ แค่เอา "นักเตะ" ที่เล่นบอลด้วย "หัวใจ" มาเล่น
แค่นี้ก็ถือว่าเป็นการสรา้ง "จารีต" ในแบบฉบับปราการได้อย่างซูดดดดยอดแหล่ว