ตามที่พี่เหน่งว่าค่ะ
"แพ้ครับ" แต่ผมก็ยังคงมีความสุข สนุกสนานกับการเป็นกองเชียร์ป้อมปราการตลอดเวลา 90 นาทีของการแข่งขัน ได้ดูบอล ได้รู้ ได้ดู ได้เห็น ชีวิตหลาก
หลายที่โลดแล่นอยู่ในสนามบอลและยืนเชียร์อยู่บนอัฒจันทร์ ได้พบปะพูดคุยกับเพื่อน ๆ กองเชียร์ หรือบาง
เรียกว่าแพ้เป็น แพ้รับได้ ด้วยมิใช่วันสุดท้ายที่โลกจะแตกซะหน่อย ยังมีโอกาสวันกาลข้างหน้าให้เราได้ปรับปรุงแก้ไขข้อบกพร่อง ปรับเปลี่ยนข้อติดขัดต่าง ๆ ให้ดีลื่นไหลคล่องขึ้นอีก แพ้ครับแต่ไม่ยอมแพ้ในครั้งต่อไป เพราะเมื่อถึงเวลาวันข้างหน้านั้น เราจะได้รับรู้และเข้าใจถึงคุณค่าจริงแห่งชัยชนะที่ได้มาด้วยไม่ยอมแพ้ครับ