ข้าคือชายชาญ ชาติทหาร วิญญาณ แห่งนักรบไทย
ศึกนี้ หรือศึกไหน หัวใจไม่เคยหวั่นเกรง
และความรักข้า ก็คือดวงใจ เจ้าดวงนี้เอง
ใครหาญ มาข่มเหงข้าเอง จะหยุดมัน
ออกศึกข้านึกแต่รบ และรบ จบศึกข้านึกแต่รักเจ้าเท่านั้น
หากรอดชีวิตกลับมาหากัน
หวังให้เจ้านั้นดูแลหัวใจ ชีพพลีนี้เพื่อ แผ่นดิน ชีวา ต้องมามลาย
ยังขอ ปกป้องไว้ ด้วยสาย โลหิตของเรา
ออกศึกข้านึกแต่รบ และรบ จบศึกข้านึกแต่รักเจ้าเท่านั้น
หากรอดชีวิตกลับมาหากัน
หวังใจเจ้านั้นดูแลหัวใจ ชีพพลีนี้เพื่อ แผ่นดิน ชีวา ต้องมามลาย
ยังขอ ปกป้องไว้ ด้วยสาย โลหิตของเรา
เพลง สายโลหิต เนื้อร้อง และ ทำนอง โดย ชมพู ฟรุ้ตตี้
ชอบเนื้อร้องและทำนองเพลงสายโลหิตนี้มาก เพราะฟังดูเผิน ๆ
แล้ว เหมือนกับว่าเป็นเพลงรัก ออกจะเศร้านิด ๆ แต่ด้วยเนื้อ
ร้องที่สั้นได้ความหมายแต่หนักแน่น ประกอบกับน้ำเสียงที่นุ่มนวล
ดนตรีที่กินใจ ทำให้เห็นภาพชัดเจนถึงความกล้าหาญชาญชัยของ
นักรบเหล่าทหาร ที่ต้องออกศึกไปทำสงครามกับเหล่าอริข้าศึกที่
มารุกรานแผ่นดิน พร้อมกับหวังว่าถ้าเสร็จศึก มีชัยชนะเหนือศัตรู
ก็มีความหวังที่จะได้กลับมาพบกับหญิงผู้เป็นที่รัก จะได้ครองคู่กัน
ก็ไม่รู้ว่าทำไม เพลงสายโลหิตจึงแวบเข้ามาในความคิด อาจจะ
เป็นเพราะเนื้อร้องตอนที่ว่า "ออกศึกข้านึกแต่รบ และรบ" กับ
ตอนที่ว่า "ใครหาญ มาข่มเหงข้าเอง จะหยุดมัน"
ผมเองเป็น 1 ใน 12 นักรบตัวแทนกองเชียร์สมุทปราการ เอฟ.ซี.
ที่ร่วมเดินทางไปกลับ สมุทปราการ - นราธิวาส ด้วยระทางทั้งสิ้น
2,236 กิโลเมตร ในท่ามกลางความห่วงใยของครอบครับตนเอง
และครอบครัวป้อมปราการ ที่ต่างภาวนาขอให้พวกเราทั้ง 12 ชีวิต
เดินทางไปกลับด้วยความปลอดภัย และทำหน้าที่กองเชียร์แทนเพื่อน
ทุกคน ซึ่งเราก็ได้ปฏิบัติภารกิจนั้นด้วยความเรียบร้อยสมบูรณ์ตามที่
"หัวใจ" อยากไปชมไปเชียร์สมุทรปราการ ณ ทุกหนทุกแห่งไม่ว่า
จะเป็นสถานที่ใดในประเทศไทย เราจะไม่เคยนำมาคำนึงถึงว่าสนามนั้น
จะอยู่ใกล้ หรือ ไกล เพียงใด
จึงอยากใคร่ขอร้องเพื่อน ๆ กองเชียร์ไม่ว่าจะเป็นสมาชิกเก่า หรือ ใหม่
ก็ตาม ไม่อยากให้ถามว่าสนามบางพลี อยู่ไกล ไปลำบากไหม ถ้าไป
จากแถวสนามบางมด ถนนประชาอุทิศ หรือ ถนนสุขสวัสดิ์ บางปะกอก
ในทางกลับกัน ก็ไม่อยากให้ถามอีกเช่นกันว่า สนามบางมด อยูไกล ไป
ลำบากไหม ถ้าไปจากแถวสนามบางพลี หนามแดง บางปู ปากน้ำ เพราะ
ในความจริงแล้วระยะทางของสนามบางพลี ไป สนามบางมด ไปกลับ เต็มที่
ก็คงไม่เกินระยะทาง 100 กิโลเมตร หรือ อาจจะมีใครบางคนเคยกล่าวว่า
อยากไปดูที่สนามโอล์ด แทรฟฟอร์ด ของแมนยูฯ ถิ่นแอนฟิล์ด ของหงส์แดง
แสตมฟอร์ด บริดจ์ ของเชลซี เอมิเรตส์ สเตเดี้ยม ของอาร์เซนอล แคมป์นู ของ
บาร์เซโลน่า เบอร์นาบิว ของเรอัล มาริด หรือ สนามของสโมสรฟุตบอล
ต่างชาติ นั่นไกลมากนะครับ ต้องข้ามน้ำ ข้ามทะเล เชียวนะ ก็ยังมีความคิด
อยากไปชมไปเชียร์กันได้ ไม่ว่าจะเป็นสนามบางมด หรือ สนามบางพลี ไม่
ไกลเกินกว่าเสียงเรียกร้องในใจเราหรอกครับ
เพียงแต่อยากให้เพื่อนกองเชียร์ถามตัวเองว่า ในข้างในหัวใจของพวกเรา
ไม่ว่าจะเป็นหัวใจห้องใดก็ตาม ได้มีสมุทรปราการ เอฟ.ซี. อยู่ในนั้นหรือไม่
ถ้ามีอยู่ เออ! ก็ใช่ ว่าเราเก็บรักษาป้อมปราการอยู่กับใจเราเองนี่
ออกมาเถอะครับ พวกเรากองเชียร์ป้อมปราการ เหล่า Fortressains ที่
กล้าแกร่งทั้งหลาย ถึงเวลาที่พวกเราต้อง "ออกศึก" ครั้งสำคัญที่สุดครั้งหนึ่ง
ในชีวิตของพวกเรา และของทีมสมุทรปราการ เอฟ.ซี เพื่อการรวบรวมผู้กล้า
และให้ได้กำลังพลที่มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ เพราะเราต้องแสดงให้เห็นว่า
กองเชียร์ของปราการนั้น มีมากมายเกินไปกว่าที่สนามบางพลีที่เล็กและไม่
ได้มาตรฐานอีกทั้งยังไม่เหมาะสมกับฐานกองเชียร์ที่นับวันมีแต่จะขยายตัว
และเพิ่มจำนวนผู้สนับสนุนทีมปราการ จะรองรับพวกเราได้ เหมือนกับที่
ใครบางคน โกหกและยัดเยียดคำสั่งย้ายสนามบางมดมาสนามบางพลีให้
กับพวกเรา ด้วยวลีแสนสกปรกที่ว่า "มีความเหมาะสมมากว่า" ซึ่งเป็นคำกล่าวอ้าง
ที่นักการเมืองทุเรศ ๆ ที่ไม่จริงใจมักชอบพูดถึง เมื่อสิ่งนั้นไม่สามารถนำเหตุผลที่ชอบธรรมและถูกต้องมา
รองรับ หรือ อธิบายให้ฟ้งเข้าใจได้
เมื่อสนามบางพลีเล็กเกินไป แคบเกินไป สำหรับกองเชียร์สมุทปราการ
ที่ยิ่งใหญ่และด้วยจำนวนคนที่มากมาย พร้อมกับสนามบางพลีก็ไม่ได้
มาตรฐาน ไม่ได้เหมาะสม ไปกว่าสนามบางมด นัดเหย้านัดต่อไปของ
พวกเรา คงได้กลับมาใช้ที่สนามบางมดอย่างถาวรจริง ๆ หากใครหนึ่ง
หรือสองคนนั้น จะยังหน้าด้าน ยัดเยียด สนามบางพลี ให้พวกเราใช้เป็น
สนามเหย้าอีก ก็คงถูกสาบแช่งไม่ได้ผุด ไม่ได้เกิด ประสบแต่ความวิบัติ
ไปเจ็ดชั่วโคตร
"ออกศึก" โดยพร้อมเพรียงกันนะครับเหล่า "สายโลหิต" ผู้กล้าแห่งกองเชียร์ป้อมปราการ