นักเรียน : สวัสดีครับ คุณครู
คุณครู : สวัสดีคะ นักเรียนที่รักทุก ๆ คน วันแรกแล้วสินะที่พวกเธอจะต้องสอบปลายภาค และ เป็นการ
คัดเลือกนักเรียนเก่งสองอันดับแรกประจำชั้นเรา ถ้าโชคดีก็อาจได้สิทธิ์เพิ่มอีกหนึ่งที่นั่งรวมกันเป็นสามสหาย
เพื่อไปต่อและสอบแข่งขันรอบสุดท้ายกับภาคอื่น ๆ ทั่วประเทศไทยว่าแต่ว่านักเรียนทุกคนชำระค่าเทอมหมด
เรียบร้อยแล้วนะ อ๋อ! อาจารย์ใหญ่ท่านฝากมาถามคะจะได้สบายใจกันว่าไม่ค้างค่าเทอมกันเดี๋ยวอดเข้าสอบ
นักเรียน : ครับคุณครู
คุณครู : จะขอประกาศเลขที่นั่งสอบของพวกเธอตามคะแนนเก็บกลางภาคคะแนนทำรายงานและคะแนน
จิตพิสัย ก่อนเข้าสอบวันพุธที่ 8 กันยายน 2553 นี้ ไม่เกี่ยวกับการเลือกที่รักมักที่ชังแต่อย่างใดคะ ตามนี้คะ
1. สระบุรี 2. ระยอง 3. สมุทรปราการ 4. อยุธยา 5. ลพบุรี 6. เมืองกาญจน์ 7. สมุทรสาคร
8. เพชรบุรี 9. ราชบุรี 10. ปทุมธานี 11. ปราจีนบุรี 12. ฉะเชิงเทรา 13. นครนายก 14. อ่างทอง
15. กบินทร์บุรี 16. สระแก้ว
นักเรียน : ครับคุณครู (พร้อมกับพนมมือขึ้นจบหน้าผากนิมนต์และขอพรสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายให้มาช่วย)
คุณครู : ครูทราบดีนะว่าพวกเธอต่างพากันวิตกกังวลกับการเข้าสอบในวันพุธนี้ สังเกตเห็นได้ชัดเจนมาก
จากใบหน้าค่าตาของนักเรียนแต่ละคน แต่ที่ครูรู้สึกทึ่งมากและชื่นชมเป็นพิเศษ ขอเอ่ยชื่อหละกัน คือ หมาย
เลข 3. สมุทรปราการ หน้าตาเธอดูสดชื่นร่าเริงแจ่มใสและราศีจับมากเป็นพิเศษเชียวนะ คะแนนเก็บของเธอ
ก็ไม่ห่างจากนักเรียนหมายเลข 1. สระบุรี และ 2. ระยอง เท่าไร เรียกว่าเบียดกันมาตลอด สลับผลัดกันขึ้น
นำเป็นยอดหัวแถวของชั้นเรียนแต่ครั้งนี้ดูนักเรียนหมายเลข 3. สมุทรปราการ ดูมีความมั่นอกมั่นใจเชื่อมั่น
ด้วยเตรียมตัว เตรียมสมาธิ เตรียมพร้อมมาเป็นอย่างดี แถมคนในครอบครัวสมุทรปราการก็ให้การสนับสนุน
และคอยเป็นกำลังใจให้เป็นอย่างดียิ่ง ครูสบายใจเหลือเกินที่เห็นนักเรียนหมายเลข 3. สมุทรปราการ ได้
เป็นตัวอย่างที่ดีแก่นักเรียนหมายเลขอื่น ๆ ในชั้นเรียน ถึงความมุ่งมั่น มานะต่อสู้ ไม่งอมืองอเท้า ไม่ยอม
เสียเวลาคอยแต่สาปแช่งด่าว่านักเรียนคนอื่น ๆ ที่ดีกว่าตนในขณะหนึ่ง แต่กลับใช้ความสามารถของตนเอง
ล้วน ๆ ในการพิสูจน์ตัวตนที่แท้จริงของนักเรียนเองในการก้าวเข้าไปแข่งขันกับนักเรียนภาคอื่น ๆ ว่าเรานั้น
สามารถก้าวขึ้นไปสู่ชั้นเรียนที่สูงขึ้น เก่งขึ้น กว่าชั้นเรียนปัจจุบันได้อย่างแน่นอนครูหวังใจมากและเชื่อมั่นว่า
นักเรียนหมายเลข 3. สมุทรปราการ หลังสอบเสร็จวันแรกในวันพุธที่ 8 กันยายน 2553 แล้ว เธอจะต้อง
ก้าวขึ้นมาเป็นผู้นำหัวแถว เป็นนักเรียนหมายเลข 1. ประจำชั้นเรียนภาคกลางและตะวันออก ปี 2553 ได้
อย่างแน่นอน
นักเรียน : ต่างพากันหันมามองนักเรียนหมายเลข 3. สมุทรปราการ ด้วยสายตาชื่นชมในฐานะไอดอล
ของเพื่อนนักเรียนด้วยกันว่า เพื่อนสมุทรปราการทำได้อีกครั้ง สมุทรปราการทำได้อีกแล้ว เป็นที่หนึ่งของชั้น
เรียนถึงสองปีติดต่อกันแล้วนะ
นักเรียนหมายเลข 3. สมุทรปราการ : ขอบพระคุณครับคุณครู ผมและครอบครัวสมุทรปราการจะไม่ทำ
ให้คุณครูและเพื่อนนักเรียนในชั้นเรียนนี้ผิดหวังเป็นอันขาด จะขอนำมาซึ่งความสมหวังและความสุขมาให้
ตลอดไปครับโดยจะขอทำและกลับมาเป็นนักเรียนหมายเลข 1. สมุทรปราการ ตามที่เพื่อนและคุณครูหวังไว้
ขณะนั้นเอง อาจารย์ใหญ่ เดินตรวจตราความเรียบร้อยก่อนเข้าห้องสอบวันพุธนี้และผ่านมาหน้าห้องชั้นเรียนนี้
พอดิบพอดี
คุณครู : สวัสดีคะ อาจารย์ใหญ่
นักเรียน : เงียบ และ เงียบ (นักเรียน รวม คุณครูด้วย ต่างตะโกนออกมาเสียงดังฟังชัด ด้วยความพร้อม
เพรียงกันโดยมิได้นัดหมายว่า อาจารย์วิมล ออกไป อาจารย์วิมล ออกไป อาจารย์วิมล ออกไป)
สวัสดี บุคคลทั่วไป!