ตื่นเช้าที่สุด คงต้องเป็น ไฝหิมะ (เพราะมันไม่ได้นอนดื่มทั้งคืน)
มาจากบ้านไกลสุด คงเป็น วิฑูนย์024 (เพราะมาจากปากเกร็ด)
อบอุ่นที่สุด คงเป็นครอบครัวพี่อี้ด มาทั้งครอบครัวและน้องชายพี่อี้ด
หวานที่สุด คงเป้น ปินตูกับป้อม (เพราะไปสวีทกันเปงคู่)
ผมยาวที่สุด คงเป้น ทอม (อิอิ นึกไรไม่ออก )
อยากไปที่สุด คงเป้นน้องบีม เพราะมันต้องส่งงานวันเสาร์แต่มันไม่ส่ง
มาเป็นคณะที่สุด คงเป็น ทางคณะพี่หนุ่ม มากัน พี่หนุ่ม น้าชาย พี่กฤษ พี่เชน พี่ต้อม
ชื่นชมที่สุด ลูกพี่อี้ด (เพราะตีกลองจนมือพอง)
มาช้าที่สุด คงเป็น เฮียป๊อ (เพราะเกือบจะไม่ได้มา)
มาช้าที่สุดกว่าเฮียป๊อ คงเป็น ไอ้กบ (มาวไม่ยอมตื่นเลยตกรถ)
พยายามที่สุด คงเป้นไอ้กบอีกแหละ (เพราะหลังจากมันตกรถ มันนั่งรถตู้ตามมาจาก กทม มาประจวบ)
โดนเผามาที่สุด คงเป็น น้องแปน (เฮียป๊อ เผาซะ)
บรรยากาศดีที่สุด คงเป้น อ่าวมะนาว
มันที่สุด คงเป้น เกมส์การแข่งขัน
เหนื่อยที่สุด คงเป้น การลุ้นเกมส์
ดีแตกที่สุด คง เป้น โบ๊ธ (เพราะ พรรษามันแตก ตาม อาทแอนฟิวล์ไป เอิ้กๆๆ)
สวยที่สุด คงเป้นใครไปไม่ได้ เจ๊โอ๋ ของเรา(แต่ก็เข้าห้องน้ำบ่อยสุดเหมือนกัน อิอิ)
ขยันที่สุด คงเป็น น้องคิมจิและ พี่มิดหนามแดง ที่ขับรถไปเอง (ขยันดีแท้)
รวยที่สุด คงเป้น เอดู รับติปไปหลายร้อยเหมือนกัน
ทุ่มเทที่สุด พี่อาท ตากล้องครับ ฝนตกก็ไปถ่ายรูป และดำเนินการการมาทริปนี้ด้วย
กวนทีนที่สุด ไอ้เกมส์เลย มันคนเดียว
ซื่อที่สุด คุณฟงเลย ถามเฮียป๊อได้
นักสู้ที่สุด ก็ ทีมงานและนักบอล สมุทรปราการเอฟซี ที่สู้สุดๆจิงๆ
ประทับใจที่สุด ก็ ชาวประจวบ เพราะเค้าตอนรับเราดีมากเลี้ยงข้าวด้วย
แต่เหนือ อื่นใด พวกคุณทุกคนอ่ะแหละ ที่สุดยอด ที่สุด ตลอดมาไม่เคยเปลี่ยนแปลง
สวัสดี บุคคลทั่วไป!