ขอพูดในฐานะแฟนบอลปลายแถวคนนึงนะครับ ผมไม่ค่อยชอบฟังเท่าไหร่นักเมื่อเวลาทีมแพ้แล้วต้องมีใครสักคนออกมาขอโทษ!!!
ในสถานการณ์เช่นนี้ ไม่ควรมีใครต้องขอโทษใคร
เมื่อวันที่"สมุทรปราการ FC"พ่ายแพ้ เราทุกคนก็พ่ายแพ้ไปด้วยกัน กองเชียร์เจ็บปวด
นักเตะทั้งเหนื่อยกายและเจ็บใจ
โค้ชและทีมงานทุกคนรวมทั้งท่านประธาน คำว่า"หัวใจสลาย"อาจน้อยไปด้วยซ้ำ
ไม่ต้องโทษดินฟ้า ไม่ต้องโทษโชคชะตา ไม่ต้องเอาความผิดพลาดไปโยนใส่ใคร แพ้ก็คือแพ้
ยอมรับเถอะว่าวันนี้เรายังดีไม่พอ
ยอมรับเถอะว่าเรายังมีข้อบกพร่อง
แม้เราจะรู้อยู่เต็มอกว่า มี"มือที่มองไม่เห็น"คอยปัดแข้ง ปัดขาเราอยู่เสมอ
แต่ในบางครั้งการต้องฝืนกลืนเลือดขมปร่าลงลำคอแบบลูกผู้ชาย
ก็ดีกว่าปล่อยให้มันไหลออกมา เพื่อให้คนเห็นใจ
ในเกมกีฬา ไม่มีใครหรอกที่"ไร้พ่าย"อย่างแท้จริง
ทุกคนล้วนเคยลิ้มรสความเจ็บปวดมาแล้วทั้งนั้น
บางคน"ทนพิษบาดแผลไม่ไหว"ก็ท้อถอย เลิกรากันไป ไม่ว่ากัน
บางคนถือคติ"ลูกผู้ชายสิบปีล้างแค้นไม่สาย"ก็นับวันรอกันไป สักวันนึงจะตอบแทนอย่างสาสม
บางคนเป็นพวก"เจ็บเพื่อเข้าใจ"ก็ไม่มีปัญหาถ้าจะต้องเจ็บปวดกันซะก่อน จึงจะมีพลังต่อสู้...
ส่วนตัวผมไม่ได้เข้ามาเชียร์เพราะว่า ทีมนี้มันเก่งเหลือเกิน ทีมนี้มันไม่เคยแพ้ใครเลยว่ะ เปล่าเลย...
แต่ผมเข้ามาเพราะ
นี่คือทีมบ้านเกิดของผมและเห็นมาตลอดว่าทีมเราต้องเจอกับปัญหาอะไรมาบ้าง
แม้จะไม่ได้เชียร์อยู่แถวหน้า ไม่ได้มี Powerอะไรในหมู่กองเชียร์
แต่ผมก็มีพื้นที่เล็กๆข้างสนาม คอยให้กำลังใจพวกคุณอยู่เสมอไม่ว่าวันนั้นคุณจะแพ้หรือชนะ
สู้กันต่อนะครับ D.1 มันไม่ได้ไกลเกินกว่า"ศรัทธา"ของพวกเราจะไปถึงหรอกครับ
และมันก็คงไม่นานจนเกินรอ. (http://xn--12c6cez7ezb.net/)
"ปีหนึ่งมีสี่ฤดู ต่อให้อีกสี่ปีก็แค่สี่ฤดู
ฉันไม่ได้รอเธอนานกว่านี้...D.1"
นกก้อนหิน
บินหลา สันกาลาคีรี.