มาเล่าประสบการณ์บ้าง
ทีแรกผมจะชวนมาดูบอลก็ลังเล ว่าคุณแฟนจะยอมมาไหม ไหนจะร้อน ไหนจะไกล ไม่รู้เขาจะเบื่อหรือเปล่า
แต่ก็ลองชวนดู เขาก็มาด้วย แต่ก็มีข้อตกลงกันว่า ถ้าเขาอยากดูหนังก็ต้องไปดูเป็นเพื่อน (ตามกฎการแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียมกัน) ก็ ok นะ ถือว่าเจ๊ากัน
อีกอย่างหนึ่งที่สำคัญคือเรื่องแรงจูงใจ
อย่างของเหมาใช้เรื่อง "ไปเที่ยว" เป็นแรงจูงใจ
ส่วนผมใช้ "ของกิน" เป็นแรงจูงใจ
ไปดูจุฬา ก็ไปหาเค้กส้มกิน
หรือไปดูแอร์ฟอร์ซ ก็ไปหาข้าวมันไก่กิน
หรืออย่างไปเยือนราชบุรีปีที่แล้ว ผมนั่งรถไฟฟรีไปเอง ก็ค้นข้อมูลเลย ราชบุรีมีของกินอะไร
ก๋วยเตี๋ยวร้านนนี้อร่อย กาแฟร้านนี้น่าสน ก็ชวนกันไปกินก่อนเข้าสนามบอล
พอคุณแฟนยอมมาดูด้วยก็อย่าปล่อยให้เขาเหงาครับ ประเภทนั่งเฝ้ากระติกแดงคนเดียวนี่ไม่ได้เลย (
)
ก็พยายามหาเรื่องคุย เรื่องคุยก็ไม่ต้องอื่นไกล เกี่ยวกับทีมเรานี่แหละ
ฟาวล์ไม่ฟาวล์ดูยังไง ล้ำหน้าดูยังไง (อันนี้ปัญหาใหญ่ของคนไม่เคยดูบอล) หรือเล่าเรื่องเกี่ยวกับทีม โค้ชเราเก่งแค่ไหน นักเตะเราคนไหนเก่งยังไง พอให้เขาดูรู้เรื่อง เขาก็จะได้ไม่เบื่อ (ส่วนใหญ่ที่เบื่อกันเพราะดูไม่รู้เรื่องมากกว่า)
อีกอย่างนึงที่ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีมาก ๆ ของกองเชียร์เราคือ เรามีกลุ่มแม่บ้านกองเชียร์ที่เ็ป็นกลุ่มก้อนและ friendly มาก ๆ ทั้งพี่้อ้อย พี่จอม ป้าเอ็ม เมย์ ฯลฯ ใครพาแฟนมาใหม่ ๆ กลัวจะเหงา พามาฝากไว้ที่กลุ่มนี้เลยครับ จะได้มีเพื่อนคุยตามประสาสาว ๆ
ก็พอจะเป็นแนวทางกันได้ล่ะเนอะ