“Once upon a time....
มีชายคนนึง เป่าปี่ ได้ไพเราะมาก เมื่อเดินเป่าปี่ผ่านไปยังบ้านใคร ก็จะมีผู้คนออกมาเต้นรำ ด้วยเสมอ ครั้นชายหูหนวกคนหนึ่ง เดินผ่านมา เห็นชาวบ้านเต้นรำกัน ก็นึกว่าคนพวกนี้บ้ากันหมด แล้วก็เดินจากไป.....
..........
...ท่านทั้งหลาย...พวกเราทั้งหมดคือชาวบ้านที่เต้นแร้งเต้นกาไปตามเสียงปี่นั้น โดยที่ไม่ต้องแคร์ต่อกระแสความคิดของคนหูหนวกคนใดในโลก...